GEDACHTEN EN OVERPEINZINGEN   GEDACHTEN EN OVERPEINZINGEN
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik heb mij nooit afgevraagd waarom Bailey dit heeft gekregen. Je krijgt er toch nooit een antwoord op in ons aards bestaan. Ik zie het als energie die je verspilt en die je wel beter kunt benutten. Maar nu we ons bevinden in het beslissende hoofdstuk (hopelijk) op weg naar genezing komt deze vraag steeds vaker terug. Ik wil me eigenlijk niet kwellen met dit vraagstuk en probeer er niet aan toe te geven. Maar het is momenteel wel moeilijk voor me om gezonde kinderen te zien. Kinderen waarbij alles ‘normaal’ is en/of lijkt/oogt. Want de buitenkant zegt natuurlijk niet alles. Niet dat ik dit gezonde kinderen gun maar waarom zijn zij wel gezond en mijn Bailey niet. Waarom? Ik vraag me af en dat is ook de enige reden voor mij om het op te schrijven. Ik vraag me af of mensen zich wel realiseren hoe blij je ‘moet’ zijn met een gezond kind. Hoe dankbaar je daar voor moet zijn. Ik hoop het en als ze zich dat (nog) niet doen dan hoop ik, door dit stukje te schrijven, dat ze het vanaf nu wel gaan doen.


Enjoy your precious live.


Wat heet geluk? Wat is geluk? Ben je gelukkig? Je bent nooit 100% gelukkig. Dat is in mijn ogen een onmogelijke opgave. Je leven kan wel bestaan uit gelukkige momenten (en dat hoop ik voor iedereen anders ben je wel heel erg ongelukkig).
Momentopnames waarin je je heel gelukkig voelt die je voor kortere of langere tijd kunt vasthouden. We kennen allemaal wel onze momenten waarin we ons gelukkig voelen of voelden. Het is mooi dat de gedachten daaraan je weer even gelukkig kunnen laten zijn. Als is het maar voor even.
Iedereen wenst elkaar ieder jaar weer een gelukkig Nieuwjaar. Ik wens de mensen sinds 2005 een gezond Nieuwjaar. Want ik ben van mening dat wanneer je gezond bent, je jezelf heel gelukkig mag prijzen. En daarmee zeg ik niet dat zieke mensen niet gelukkig zullen of kunnen zijn. Dit klinkt wellicht raar maar misschien zijn ze wel gelukkiger dan de gezonde onder ons. Ik kan in ieder geval voor mezelf uitmaken dat ik ondanks wat ik meemaak heel gelukkig ben. Niet met de situatie natuurlijk maar wel met alles wat het me gebracht heeft. Ik geniet van ieder moment dat ik heb. Ik besef hoe kort en kostbaar het leven is. Dat je met de dag leeft en daar het beste uithaalt en je ziet wel wat de morgen je brengt. Dat het vaak de kleine dingen zijn die het hem doen. En zo kan ik nog heel lang door gaan voor mezelf.
Mensen zeggen wel eens, wat raar dat je zover moet komen om dit dan te beseffen. Maar daar ben ik het niet mee eens. Iedereen kan zich dat voorstellen met zijn gezonde boeren verstand daar heb je geen dramatische gebeurtenissen voor nodig. Maar het beseffen en er naar leven zijn natuurlijk twee totaal verschillende dingen. En dat is wat je nu wel doet als je zoiets heb meegemaakt. Je leeft er meer naar. Het is en voelt puur en het staat dichter bij je bron van je bestaan. Het maakt je kwetsbaarder maar tevens ook sterker.


Mijn gedachten, overpeinzingen en filosofieën hoeven niet van toepassing te zijn op anderen en kunnen flinke discussies uitroepen. En daar ben ik me van bewust maar daar heb ik nu geen zin/trek in. Ze zullen zeker niet voor iedereen gelden, voor anderen misschien ook wel. Waar het om gaat is dat het de mijne zijn die ik wel wil delen met jullie. De volgende lokt vaak ook de nodige reacties uit maar is mij op mijn lijf geschreven omdat ik erin geloof en ik er mijn kracht en positiviteit uit haal. Je krijgt dat op je pad of weg wat je aankunt! En met mijn brede schouders kan ik behoorlijk wat dragen. En zo heeft iedereen zijn rugzak die hij of zij met zich meedraagt. De één wat voller en gevulder dan de ander. De één ook op jongere leeftijd dan de ander. Maar geloof me. Iedereen krijgt in zijn leven zijn portie. Niemand komt er ongeschonden uit. En dat hoeft ook niet, het maakt je sterker en wijzer. Het is een levensweg die je bewandeld met de nodige hobbels die je neemt en afslagen waar je beslissende keuzes moet maken. Het is een leerweg van het leven zelf en laten we hopen dat je die lang mag bewandelen met alle risico’s van dien. Want dat is het leven. Voor sommige is die weg heel lang, voor andere heel kort. Maar mijn inziens neem je iedere dag de nodige risico’s, soms bewust, soms onbewust. Maar vergeet vooral niet op je weg te genieten van al dat gene wat het leven je (aan)bied. En het is een feit dat het leven zelf geeft maar op zijn/haar tijd ook neemt. De twee en tevens enige garanties die we hebben in ons bestaan zijn onze geboorte en onze dood. En hoe je je tijd daar tussen invult is aan jezelf. Het leven is dat wat je er zelf van maakt. Ik zou zeggen: “Go for it”. Want helaas duurt het leven maar even en vliegt de tijd letterlijk en figuurlijk aan je voorbij. Probeer  zo nu en dan eens (bewust) stil te staan bij je leven en vergeet vooral niet te genieten. We kunnen tegenwoordig veel maar de tijd terug draaien zit er nog niet in en het zou eeuwig zonde zijn om het ongemerkt aan je voorbij te laten gaan.